دبوسی آموختن موسیقی را از نه سالگی آغاز کرد. در ده سالگی استعداد او شناخته شد و به کنسرواتوار پاریس رفت. در آنجا با سزار فرانک و دیگر برجستگان موسیقی فرانسه کار کرد. با برنده شدن جایزه رم به مدت چهار سال به ویلا مدیچی در رم رفت و در این مدت چند اثر نوشت. سپس سفری به بایرویت کرد و با موسیقی واگنر آشنا شد که تأثیر زیادی بر او گذاشت. در دهه ۱۸۹۰ سبک ویژه دبوسی، فارغ از تأثیر واگنر، شکل گرفت. اثر مشهور او "پیش‌نوایی برای بعدازظهر یک دیو" در ۱۸۹۴ نوشته شد و به قول پیر بولز خبر از آغاز دوران موسیقی مدرن می‌داد. دبوسی این اثر را زیر تأثیر شعر دوست شاعرش استفان مالارمه به‌نام بعد ازظهر یک دیو، و برخلاف موسیقی واگنر برای ارکستری کوچک نوشت. با انتشار و اجرای آثار دیگری مانند اپرای پلئاس و ملیزاند و قطعه دریا تأثیر او در موسیقی نوین اروپا بیشتر شد و آهنگسازانی مانند موریس راول و پیر بولز از او بسیار آموختند. دبوسی در روزهای آخر جنگ جهانی اول در پاریس از سرطان درگذشت.
