علی، در مفهوم اکادمیک، این واژه ی "موسیقی الکترونیک" به هیچ وجه به اون "موسیقی الکترونیک" که همه میشناسن ارتباطی نداره! اصلاً در تعریف اکادمیک، موزیکهایی مثل EDM، ترنس، Rave، هاوس، امبینت و امثالهم اصلاً موسیقی الکترونیک نیستند! موسیقی ای هستند که صرفاً رنگ اصوات الکترونیکی شده! در تعریف موسیقی الکترونیک، استراکچر یک قطعه هم متفاوت با اون ساختار کلاسیکِ موسیقی هست. مثلاً ملودی و هارمونی و ریتم چیزیه که از اِلمانهای کلاسیکِ موسیقی محسوب میشه که در موسیقی الکترونیک کلاً به هم خورده و موزیسین الکترونیک مجبور به استفاده از اون اِلمانها نیست. در موسیقی الکترونیک (به معنی غیر تجاری اون) اینطور نیست که موزیسین صرفاً با عوض کردن "سورس" صدا (ساز) با اصوات الکترونیک بهش دست پیدا کنه. حالا اگه با این معنی اکادمیک بخوای در دانشگاه "موسیقی الکترونیک" بخونی، بله وجود داره.
اینها در دانشگاه نه Turntable میخونن، نه Ableton، نه پروتولز و نه هیچ DAW دیگه ای! اینها مثلآً Max MSP استفاده میکنن. نرم افزاری که هیچکدوم از موزیسین های موسیقی الکترونیک تجاری حتی اسمش رو هم نشنیدند! این نرم افزار اصلاً DAW نیست و VST هم نیست! یک برنامه مفصّل و وسیع هست که موزیسین خودش میشینه برنامه صوتی مینویسه! (در موردش میتونی در وب اطلاعات گیر بیاری). و باقی مواد درسی شون هم البته تاریخ موسیقی الکترونیک هست و یکسری فعالیت های پژوهشی.
ضمناً ادعای بعضی موزیسین های مدعی تحصیل موسیقی الکترونیک در خارج رو زیاد جدی نگیر! (کسی مدرک تحصیلیشون رو که ندیده!) 25 سال پیش هم یکی از همین ها بعد از برگشتن به ایران گفت در خارج موسیقی الکترونیک تحصیل کرده (چون جوّ موسیقی سینتی سایزری بازار ایران رو گرفته بود اون سالها!) اول شروع کرد به دادن آلبوم های پیانو سولو! ، بعد چند تا موسیقی فیلم کار کرد که همشون کاملاً اکوستیک بودند با سازهای ارگانیک که هیچ ربطی هم به موسیقی الکترونیک نداشتند! الآن هم ضمن اینکه پیانو درس میده، برای هنرجوهاش با قیمت نجومی پیانو میفروشه!
( کمی غرور هنگام نوازنگی میتونه جنبه روانی مثبت ایجاد کنه ) (توهین نباشه بیشتر اساتید آدمهای تعصبی هستن خصوصا ساز های ایرانی
)
