موسیقی تلفیقی

با سلام خدمت تمامی دوستان
راجع به این موضوع جسته و گریخته صحبتهایی شده بود و دوستان مطالبی رو به اشاره ذکر کرده بودن ولی به صورت مفصل و تخصصی تاپیکی ندیده بودم.
این تاپیک رو بیشتر به صورت پرسشی ایجاد کرم و یه تاپیک آموزشی نیست.پس لطفا تمام دوستان در موضوع بحث شرکت کنن تا به یه جمع بندی برسیم.البته در چند تالار دیگه که بیشتر همخونی داشت خواستم تاپیک رو ایجاد کنم ولی یا بسته بودن یا قابل دسترسی نبود به هر حال.
موضوع رو اینطوری شروع کنیم که اصولا برداشت شما از موسیقی تلفیقی چی هست؟
آیا همینکه چند ساز فولکلور در کنار چند ساز جهانی قرار بگیرن و شروع به نواختن در دستگاههای موسیقی کلاسیک کنن یک کار تلفیقی انجام شده یا اینکه با ترکیب سازهای متفاوت و نواختن نتهایی که حاصل ترکیب موسیقی جهانی و فولکلور جامعه ای دیگر هست کار تلفیقی خلق میشه؟
این اختلاف نظر هم همیشه بوده.یعنی در هر دو گروه طرفداران دسته مقابل رو به ایجاد بدعت و یا متحجر بودن محکوم میکنن.ولی میبینیم که هنرمندان بزرگی مثل ژان میشل ژار کار تلفیقی رو با موسیقیه مصر انجام میدن و حاصل کار نه لطمه ای به سنتهای مصر زده و نه خروجی کار موسیقی بی محتوایی از آب در اومده.ضمن اینکه موسیقی سنتی کماکان ریشه های خودش رو داره.در کشور ما هم هنرمندانی مثل کوروش یغمایی و محسن نامجو سعی در تلفیق داشتن.
لطفا دوستان بحث رو جنجالی نکنن تا به نتیجه درستی برسیم.
منتظر بیان نظراتتون هستم.
تشکر
موفق باشید

 

خوب در این مورد هستند کسانی که این کارها رو کردند.مثل اقای کیوان ساکت که قطعات کلاسیک رو با تار اجرا کردن.البته این کارشون تا حدود زیادی به کام قدیمیتر ها و پیشکسوتهای این شاخه از موسیقی خوش نیومد.دقیقا بر عکس این کار رو هم آقای یغمایی انجام دادن یعنی موسیقی نواحی مختلف رو با ادوات مسیقی غربی اجرا کردن که اون هم طرفداران و مخالفین خودش رو داشت.
حالا به نظرتون چرا در مورد این کارها مخالف وجود داره؟
یعنی به خاطر حفظ ریشه ها و جلوگیری از تغییر سنتها ست و یا از لحاظ فنی و تکنیکیه؟مثلا" جور نبودن رنگ صدای تار با اجرای قطعات بلوز؟
و اگر شما در شرایطی باشین که بخواهین کار تلفیق انجام بدین چی؟ به ارکستراسیون تلفیقی بسنده میکنین یا در بافت موسیقی هم تلفیق رو دخیلی میکنید؟

 

تابیک خوبی زدی هارمونی جان!

ماهیت موسیقی تلفیقی همزمانی و همزبانی نغمه ها و سازهای مختلف غیر هم سبک، تعریف و تعبیر میشه!

فعلا و تا آینده ای نه چندان نزدیک، آزمون و خطا در مورد تلفیق موسیقی ایرانی و غربی و همچنین جایگزینی سازها ادامه داره تا یک یا چند نسل آینده به تلفیقات جدید عادت کرده و اونو به عنوان اجزائ گسست ناپذیر همدیگه بشناسن!

همونطور که مایه اصفهان در ارکستر پاپ اجرا و توسط خواننده به زیبایی اجرا میشه و شنونده هم کاملا راضی!
و....

فقط این وسط تلفیقات بی ربط و نچسب باید طی این سالها شناسایی بشه و معرف حضور موسیقیدانان
معمولا سازهای موسیقی یا کلاسیک هستند و بدون لهجه منطقه ای یا با لهجه و معرف قوم و یا یک منطقه جغرافیایی

این کار خیلی فنیه و آهنگساز باید بارها و بارها به خوش صدایی و تطابق ذهنی شنونده با ساز یا موسیقی تلفیق شده بیاندیشه
به عنوان مثال آهنگ عشق آتشی از منصور رو گوش بدید. با اینکه کاملا پاپ هست ولی سلوی بسیار زیبای تار در انتهای قطعه کاملا به جا استفاده شده و
هیچگونه تضاد نا مانوسی از خودش به جا نزاشته.

این بحث رو ادامه بدین لطفا

 

خوب مساله اینجاست ،همونطور که متجانس بودن و شباهت ها ترکیب زیبایی رو ایجاد میکنه گاها تضاد هم زیبایی رو به همراه داره مثلا اکثر جاها ترکیب رنگهای سیاه و سفید زیباست.یعنی شاید یک ذهن خلاق بتونه مثلا بانجو رو در کنار کمانچه قرار بده و برای شنونده هم قابل پذیرش باشه.حالا عاملی که باعث میشه زیبا یا زشت جلوه کنن اینه که این سازها قراره چی رو اجرا کنن.
به نظر من مهم نغمه ها و ملودی هاییه که قراره اجرا بشه.اینجاست که شناخت از هر دو سنت و تواناییهای تکنیکیه هر ساز هست که میتونه کار رو بی ارزش یا ارزشمند کنه.موسیقیه کارتون بچه های کوه آلپ که با سنتور زده شده رو حتما دوستان به یاد دارن که با پیتزیکاتوهای ویولن شروع میشد و با ساز سنتور ادامه پیدا میکرد و من همیشه با شنیدنش دگرگون میشم.(البته در جایی شنیدم که آهنگساز این اثر هم استاد مجید انتظامی هستن)
اگه ندارین یا نشنیدینش براتون قرار بدم.
حالا بحث اینجاست که شما برای اینکه یک کار رو تلفیق خوبی بدونین چه آیتم هایی رو در نظر میگیرن وآیا کارهایی مثل محسن نامجو یا کیوان ساکت رو تلفیق میدونین یا نه؟

 

وقتی صحبت از تلفیق میکنیم باید میزبان و میهمان رو در نظر بگیریم.
اینکه مثلا یک یا چند ساز ایرانی رو با یک اثر خارجی تلفیق کنیم
یا کل یک اثر خارجی رو با سازهای ایرانی اجرا کنیم یا بلعکس.

کاری که استاد ساکت انجام میدن گاهی تلفیق ساز در موسیقی خارجی و گاهی نیز بازنوازی آثار کلاسیک و خارجی با ارکستر ایرانی هست.
استاد محسن نامجو بیشتر گزینه تلفیق رو انجام میدن چون در پی کشف روابط بین مدهای ایرانی و غربی بوده و از اونها در تحریر و آهنگسازی استفاده میکنند.

با این حال هر دو فعلا منتقدین سرسختی دارند که در آینده و به شرط استمرار در کار و پیشرفت در تحقیقاتشون و همچنین ادامه کار توسط شاگردان و دنباله رو ها
میتونن به عنوان یک موسیقی روزمره و عادی، صاحب سبک و مورد ستایش اکثریت قرار بگیرند.

 

از دوستانی که تجربه و یا مطالعه در این زمینه داشتن خواهش میکنم شرکت کنن در این بحث وگرنه این تاپیک هم آرشیو میشه و ما هم چیزی یاد نمیگیریم.
مجید جان به نکته خوبی اشاره کردی که حتما میزبان یا میهمان باید مشخص باشه ولی بازهم اگر این باید ها و نباید ها رو مطرح کنیم ما هم دچار نگاه سنت گرایانه به مقوله تلفیق نمیشیم؟
اگر کاری بوجود بیاد و تمام ساختارهای قبلی رو بشکنه و واقعا کار برجسته ای باشه بازهم باید با معیارهای سنتی و در چهارچوب قوانین سنتی بهش نگاه کنیم؟
همون طور که تمام قوانین دست و پا گیر تئوری و هارمونی دوره کلاسیک با پیدایش شکسته شدن؟
خروجی کار هم شد اینکه موسیقی جز پیشرفت کرد و موسیقی کلاسیک هم!

 

من يكي از دوستانمون ميخواست كار تلفيقي انجام بده پيش يكي از استاداشون كه رفت گفت اگر به صورت خوانندگي باشه زياد جالب نميشه ولي اگر در قالب موسيقي باشه شايد زيبا شه.چون مثلا برخي موزيكها پيش مياد كه خواننده مياد بلوز ميخونه يهو چه چه سنتي ميزنه ! ولي مثلا برخي موزيك ها هستش كه اهنگ در قالب بلوز هست ولي توش شايد سازهاي سنتور.بانجو و يا . . . بياد كه من فكر كنم در قالب موزيك باشه خيلي بهتر هست در تلفيق خوانندگي. اليته به نظرم نو اوري چيزه خوبي هست اما حد و حدودي داره و طوري نبايد باشه كه شنونده كلا دلسرد شه از هرچي موزيكه چون خيلي ها هستن كه موسيقي رو تلفيق ميكنن اما واقعا بد اينكارو ميكنن طوري كه شنونده احساس ميكنه ديگه طرف كم اورده و مونده چه طوري هنرش رو عرضه كنه !
:smile (58):

 

وقتی در ویکیپدیا کلمه تلفیق رو سرچ کردم با دو اسم مواجه شدم یکی آقای داود آزاد بود که اشعار مولانا رو با موسیقی باخ تلفیق کردن و خانم عزیزه مصطفی‌زاده که موسیقی آذربایجان رو با موسیقی جز تلفیق کردن.البته جدیدا یکی از هنرمندان خودمون هم به شیوه ای هوشمندانه موسیقی مولانا رو با جز تلفیق کردن که در نهایت یک نوع کار پاپ پر محتوا میشنویم که واقعا آدم لذت میبره.ایشون هم خانم رعنا فرحان هستند که قسمتی از کار ایشون رو در فیلم کسی_از گ ر به های _ایرانی خبر ندارد میشنویم.
به نظرم اینکه لزوما" از ساز برای تلفیق استفاده بشه یک اصل نیست.نمونه های بالا شاهدی هستند بر این ادعا.

 

گذر به تفکر مدرن نیازمند تغییر زاویه دید افراد یک جامعه هست!
تو جامعه موسیقی گروه زیادی منتقد و مخالف وجود داره!
مخالفین که هیچ! منتقدین متاسفانه به آفرینش اثری عاری از مورد نقد، نمیپردازند.

ما باید به یک تعریف واحد از تلفیق برسیم.

 

البته نقد منصفانه یکی از بهترین موارد کمک به پیشرفته ولی کلمه منصفانه گویا برای افراد مختلف تعریف های مختلفی هم داره و بعضی ها ترور شخصیت رو هم نقد میدونن.ولی بیشتر منظور بحث راجع به مسایل تکنیکی تلفیق هست.هدفمون هم از راه اندازیه این تاپیک همین بوده ولی گویا دوستان و اساتید سر یاری ندارند و فقط باید به استفاده از اطلاعات تعداد انگشت شمار شما دوستان بسنده کنیم.و طبق معمول موسیقیه تلفیقی در ایران در ابهام باقی بمونه.
موفق باشید

 

سلام
یه سوال دارم که نمیدونم تو کدوم تاپیک مطرح کنم. میخواستم بدونم محدودیتی در میکس کردن سبکهای مختلف وجود داره؟ یعنی هر سبکی میتونه با سبک دیگه میکس بشه؟
ممنون میشم اگه جواب بدید :d

 

سلام دوستان.این تاپیک رو که خوندم واقعا لذت بردم ولی از یه طرف هم خیلی ناراحت شدم که چرا بحث این تاپیک ادامه پیدا نکردو کسی نظر کارشناسانه نداده تا من (به عنوان یه آماتور) و شاید دیگر دوستان از اونا استفاده کنیم!...
من علاقه ی خاصی به موسیقی تلفیقی دارم و دوست دارم سبک هایی رو ادامه بدم که تو اون سازهای نواحی مختلف در سبک های موسیقی غربی یا موسیقی نواحی دیگر نواخته بشن.جدیداً هم تو فکر یه کار عربی هستم و میخوام تو اون از سه تار،نی،ساز دهنی،گیتار و ویولن استفاده کنم.دوست دارم نظر کارشناسی دوستان رو هم در این مورد بدونم،لطف کنین این بحث رو ادامه بدین
با تشکر...

 

کسی نیست که نظر بده؟؟!...