لافِ ترانه

عشقت و خاطراتمون محتویات این دله
تکون نمیده عشقتو لرزش سخت زلزله
این طوریاس قلبِ من، با تو همیشه دمپره
خلوتِ ما دنجه کسی ، راه بهش نمیبره
مثلِ شفای عاجلی ، عشق تو آب زمزمه
خوبه و جوره جنسِ تو،بهتر ازین که میگمه
لافِ ترانه میزنم ، تا تهِ خط برای تو
عزیزَکم نمیرسه ، کسی به گرد پای تو
با تو نمیشه عاشقِ ، جز خود عاشقت بشم
نازِ کسی به جز تو رو ،نمیخرم ،نمی کشم
خونه ی قلب گرممو ، کرده خدا به نامِ تو
میره دلم همیشه با ، نگاه بی کلامِ تو
جای تو کنج قلبِ من ، چفته و قرص و محکمه
جای "نبودنت" بدون ، جای "منم نمیرم"ه ​

 

آفرین! عالی بود، می دونی به درد کی می خوره؟ منصور! تو این مایه ها زیاد می خونه، اگه دوس داشتی براش ایمیلش کن، یا توی فیضبوکش بهش پیام بده، دو هفته بعد که موزیک ویدیوش میاد بیرون همه با هم حال می کنیم!
ولی من لاف ترانه رو نفهمیدم یعنی چی. یعنی چی؟

 

سلام،کار متفاوت تر با درونمايه اي متفاوت تر از کاراي قبله،اما اتفاق شاعرانه اي که منو جذب کنه توش نديدم،در سه بيت اول با اوردن اصطلاحاتي مثل(اين طورياس،دمپره وجوره جنس تو)به زبان کوچه بازاري نزديک ميشه اما به بعد اين طور نيست و زبان يکدست نيست،کليت کار حالت توصيفي داره،اما آفرينش لحظه هاي شاعرانه ميتونست جذاب ترش کنه،کلا کاراي شما خوبه،ببخشيد جسارت کردم

 

hqh

 

گرفتم آقا!

 

سلام .
نیاز به مترجم دارم واسه دریافت معنی بعضی از لغاتتون(مثل "اتّفاق شاعرانه") از نظر من همه جاش شاعرانس . دوست من زبان کوچه بازاری همون محاورس گاهی بعضی از کلمات(در عین محاوره بودن) صمیمیت کار رو بیشتر میکنه و گاهی بعضی از کلمات(باز هم در عین اینکه محاورس) بار ادبی و ثقلت کار رو اضافه میکنه.دوگانگی زبان خیلی تو ذوق میزنه که فرصت شمردن نمونه هاش نیست(در حقیقت البته حسّش نیستا)
لحظه های شاعرانه اوجش تو این کار این ایهامه:لاف ترانه میزنم تا تهِ خط برای تو .و به نظر من شاعرانه بودنش از ابتدا تا انتهاس.
اون نظر شما بود (و محترم برای من) و اینم نظر منه.جسارتی هم نکردید مرسی که نظرتونو روشن بیان میکنید(هرچند که این روشنی گاهی برام گنگه مثل" اتفاق شاعرانه").

 

خدا رو شکر .

 

هر وقت ت به مترجم نياز داشتين بنده در خدمتم،يه اصطلاحاتي به مرور زمان وارد زبان ميشن ومدتي به شدت رايج ميشن و به سرعت هم کنار گذاشته ميشن،اينجوري بگم تاريخ مصرف دارن،که به ماندگاري ترانه آسيب ميرسونن،در ضمن همه فرهنگها از اون اصطلاحات استفاده نميکنن و طيف خاص مخاطب داره،اما اتفاق شاعرانه：چرا ما تلوزيون نگاه ميکنيم وسينما ميريم؟چرا نميشينيم همون قصه ها رو که اونجا ميبينيم توي کتابا بخونيم؟براي اينکه سينما وتلوزيون به ما نشون ميدن چه اتفاقي افتاده اما کتاب به ما ميگه وروايت ميکنه که چه اتفاقي افتاده،پس ميبينيم که،نشون دادن بهتر وزيباتر از روايت کردنه ،حالا بيايم چيزي رو به مخاطب نشون بديم که تا حالا نديده حتما جذابيتش دو چندان خواهد شد،حالا اين نديده رو حتي نشنيده،اونوقت ميشه همون اتفاق شاعرانه،دستم درد گرفت.

 

سلام آقا مجید.
ترانه شما چیز ساده ای نبود بنده راحت بتونم کامل بررسیش کنم.چون من در زمینه ترانه کار نمی کنم.ولی چیزایی ازش دریافتم.
اولا جمله های زیبا میتونین بسازین،مثل همین مصرع:"خلوتِ ما دنجه کسی ، راه بهش نمیبره".ولی همین مصرع هم به نظرم این ایرادو داره که" راه بهش نمی بره"خوندنش سخته.چون واج آرایی "ه"از واج آرایی تقریبا همه حروف سنگین تره.
اونجا "عزیزَکم نمیرسه ، کسی به گرد پای تو" عزیزکم یعنی چه؟یه عبارت کلاسیکه؟مثل این شعر که نمیدونم در مورد کی بود:چارقت دوزم بروبم جایکت ببوسم پایکت.نمیدونم یه همچین چیزی بود بچگیام شنیده بودم.
یا تو زبان کردی هم هست عزیزکم یعنی عزیز من.نوشتنش اینجوره(عه زیزه که م).
اینو هم نمیدونم غلط املاییه یا چی واسم مفهوم نیست:با تو نمیشه عاشقِ.
امیدوارم هنرمندان نظرات مفید و سازنده شونو بفرماین و به پیشرفتتون کمک کنه.
موفق باشین

 

"راه بهش".گفتم واج آرایی. من که دانای کل نیستم.یک بیت از هیچ شاعری رو من حفظ نیستم.کجا به سخره گرفتم؟من کفتم اون کلمه "عزیزکم"رو متوجه نمیشم.تو جواب شماها یاد بگیرم.ضمنا خودم کرد زبانم همین که گفتم تو کردی کلمه اینجوری هست دیگه مسخره کردنه؟نه دوست عزیز سو تفاهم نشه.

 

خسته نباشی بزرگوار..
در کل ترانه ی بدی نبود..بار احساسی و عاطفیش خوب بود..
راجب بیت اول میشه گفت:
تعبیر شما هم درسته و منظورتون این بوده که محتویات دل (عشق و خاطراتِ مشترک) مستحکم تر از این هستن که حتی زلزله بتونه به لرزش در بیاره ریشه عمیق این محتویات رو...و این یعنی اغراق...
ولی دل عاشق خودش منبع زلزله ست!!! یعنی مدام برای معشوق میلرزه...
پس جایی که خودش منبع و دلیل زلزله ست، تعبیرِ لرزش زلزله،زیاد باهاش سازگار نیست...،
مثلا تعبیر اغراق شده ترِش میتونست این باشه که:
عشقت و خاطراتمون، محتویات این دله
دلیل لرزش دلی،شدی دلیل زلزله!

دو جا هم ترانه از اون ریتم موزونش،نسبتا خارج میشد و میشد با جایگزین و اضافه شدن کلمات دیگه، ترانه رو اصلاح کرد..،
مثل:
"این طوریاس قلب من" ، که مثلا بگی: "اینطوریاس وضع دلم" یا میتونی با اضافه کردن "که" ، به بیتِ قبل ربطش بدی و بگی:
"این طوریاس که قلب من"
یا در بیت:
خلوت ما دنجه کسی راه بهش نمیبره
با اضافه کردن یک "ی" ترانه رو آهنگین تر کنی!
"خلوت ما دنجه کسی، راهی بهش نمیبره!
بعضی جاها میشد شاعرانه تر عمل کنی،
مثلا به جای اینکه در بیت " خوبه و جوره جنس تو..،وقتی از "جور" و "جنس" استفاده کردی،بجای کلمه ی ساده ی"خوبه" ، از"شیشه"استفاده میکردی!
یعنی جور بودنِ شیشه رو هم به مواد که باعث مستی میشه تشبیه میکردی هم به "جور" که معنی زلالی و شیشه میده..واین یه ایهام زیباست!

"لاف ترانه"برای ترانه ای با موضوع عشق دو طرفه عبارت جالبی نیست!
لاف ترانه برای ترانه هایی با موضوعات عشق های دروغین و احساسات فریبکارانه و یا خیانت کاربرد داره...
و اصلا معنی ستایشِ اغراق گونه ی معشوق رو نمیده...که وصله ی ناجور ترانست که متاسفانه عنوان ترانه هم به همین نام هستش.

در ادامه ی زبان محاوره ای میتونستی به جای " کرده خدا به نام تو" بگی:"خدا زده به نام تو"
که هم درست تره هم موزون تر!

در عین اینکه لبهای عاشق ومعشوق بسته باشن ولی چشم و نگاهشون پر از حرف و سخنه!اصلا بخاطر همین گفته های نشنیدنیه
که دل میلرزه و میره!
پس "نگاه بی کلام" اینجا کاربرد نداره و میشه گفت:
نگاهِ غرقِ صحبتت .. یا نگاه پر کلام تو !"
و موارد دیگه ای هست که امیدوارم با بازخوانی و البته بازنویسی مجدد، ترانه ت قوی تر از این بشه..
راستی ممنون میشم بیت آخرو یه توضیح مختصر بدی..
موفق باشی دوست من..

 

آریا جان سلام.از لطفت نسبت به من و ترانم ممنونم .
راه بهش نمیبره واج آرایی نداره امّا نکته ای که فکر میکنم در نظر نگرفتی کلمه ی "راه" هستش . که هجای کشیدس(را+ه) که باید درست خونده بشه تا درست باشه (که از نظر وزنی درسته)
همونطور که" خانوم مدیر" فرمودند توی عزیزکم ، "ک" تحبیب وجود داره یعنی یه علاقه ی نزدیک به کلمه ی قبلیش اضافه میکنه
"با تو نمیشه عاشقِ" با ادامه ی مصراع باید خونده بشه تا معناش کامل بشه دوست من .مشکل املایی نداره .
ازت ممنون که دقیق دیدی و نظر عزیزتو بهم اعلام کردی دوست من

 

دوست من واج آرایی کجا و این قسمت (راه بهش نمیبره) کجا .
من شهادت میدم که سوءتفاهم شده و شما واژه هاتون تمسخر آمیز نبود . دهوا نکنید!!!

 

مرسی از این مدیر که در نبود ما مثل شیر بالا سرِ ترانه ها واستاده(مثلّح به سلاحِ نرم" گفتار" و البته گاهی سخت). ولی آریا بنده خدا تمسخر نکرد که. فقط گفت "نمیدونم در مورد کی بود"
من از همین جا از حضرت مولانا عذر میخوام."دستکش میبوسم از این راهِ دور"
حلّه؟

 

شما هم خسته نباشی دوست عزیز خیلی نظرت بلند بود امّا متاسفانه "نظر بلند" نبودی.قبل از اینکه برم سراغ پاسخ به قسمتهای مختلف نظرت اینو بگم که دست زدن به ترانه ی هرکی(حالا شاعر یا کسی که حتّی غلط غلوط چیزی رو به عنوان شعر سروده ) کار بسیار نا محترمانه ایه . شاید نمیدونستید امّآ بدونید و به خلق یک خالق احترام بذارید دوست من.
حالا برم سراغ پاسخ به نظر شما:
1-فرمودید:
تعبیر شما هم درسته و منظورتون این بوده که محتویات دل (عشق و خاطراتِ مشترک) مستحکم تر از این هستن که حتی زلزله بتونه به لرزش در بیاره ریشه عمیق این محتویات رو...و این یعنی اغراق...
ولی دل عاشق خودش منبع زلزله ست!!! یعنی مدام برای معشوق میلرزه...
پس جایی که خودش منبع و دلیل زلزله ست، تعبیرِ لرزش زلزله،زیاد باهاش سازگار نیست...،
مثلا تعبیر اغراق شده ترِش میتونست این باشه که:
عشقت و خاطراتمون، محتویات این دله
دلیل لرزش دلی،شدی دلیل زلزله!"
جواب حقیر: خیر من با شما هم نظر نیستم ،منظورم واضح بود هیچّی تو دلم تکون نمیده "عشق" تو رو حتّی "زلزله". من نگفتم "دلم" رو هیچی تکون نمیده.
ضمنا "دل" عامل لرزش نیست (این تو نظر شما بود بنده بی تقصیرم)
2-فرمودید:
"
دو جا هم ترانه از اون ریتم موزونش،نسبتا خارج میشد و میشد با جایگزین و اضافه شدن کلمات دیگه، ترانه رو اصلاح کرد..،
مثل:
"این طوریاس قلب من" ، که مثلا بگی: "اینطوریاس وضع دلم" یا میتونی با اضافه کردن "که" ، به بیتِ قبل ربطش بدی و بگی:
"این طوریاس که قلب من"
یا در بیت:
خلوت ما دنجه کسی راه بهش نمیبره
با اضافه کردن یک "ی" ترانه رو آهنگین تر کنی!
"خلوت ما دنجه کسی، راهی بهش نمیبره!
بعضی جاها میشد شاعرانه تر عمل کنی،
مثلا به جای اینکه در بیت " خوبه و جوره جنس تو..،وقتی از "جور" و "جنس" استفاده کردی،بجای کلمه ی ساده ی"خوبه" ، از"شیشه"استفاده میکردی!"
جواب حقیر: قواعد وزنی میگه بهم"وزن درسته">>>این طوریاس >>این طو رِ یا س باید خونده بشه که شما درست نخوندید و دچار اشتباه و سوء تعبیر شدید
توی "راه" خودم خواستم که "راهی" نباشه تا با تاکید بیشتری رو کلمه ی راه خونده بشه این جا هم شما درست خونی رو رعایت نکردید راه>>را + ه (پس وزن درسته)
به جای "خوبه" هزاران واژه ی دیگه میشد گذاشت امّا من( سراینده) اینجوری گفتم و شاعرانه میشد اگه به انتخابم (که نقصی از لحاظ ادبی و دستوری نداره) احترام گذاشته بودید.
3- فرمودید:
"لاف ترانه"برای ترانه ای با موضوع عشق دو طرفه عبارت جالبی نیست!
لاف ترانه برای ترانه هایی با موضوعات عشق های دروغین و احساسات فریبکارانه و یا خیانت کاربرد داره...
و اصلا معنی ستایشِ اغراق گونه ی معشوق رو نمیده...که وصله ی ناجور ترانست که متاسفانه عنوان ترانه هم به همین نام هستش.

در ادامه ی زبان محاوره ای میتونستی به جای " کرده خدا به نام تو" بگی:"خدا زده به نام تو"
که هم درست تره هم موزون تر!
جواب حقیر:لاف به معنای اغراق غیر قابل باور هستش و اصلا ربطی به خیانت و اینا نداره . این ترکیب (یعنی لاف ترانه زدن) کنایه از "ترانه بافی" هستش و حتی اگه به معنای "خالی بستن" هم بگیریم منظور اینه که من به عشق تو تا ته خط به این کار ادامه میدم(حتی اگه خالی بندی به چشم بیاد).ببین دوست من گاهی میگیم "نوکرتم" معنای نزدیکش یعنی " خدمتکارتم" اما معنای دورش یعنی " ارادت دارم به شما، عزیزی" اینجا هم به عنوان کنایه استفاده کردم.ولی شما بیشتر به معنای نزدیک توجه داشتی.
"خونه به نام کردن" تو ادبیات محاوره هست(مثل خونه به نام زدن) اما من اینو انتخاب کردم (به عنوان سراینده)

در پایان با پاسخ سراسر شکوه ای که داشتم ازتون باز هم متشکرم .اینبار به" حرمتی که برای من و ترانم قائل نشدید" پاسخ دادم اما بار دیگه بی احترامی رو پاسخی ندارم که بدم دوست من . سپاس

 

عرض سلام مجدد به شما دوست گرامی...
بنده به ترانه ی شما از لحاظ قواعد و اصول و ساختار ترانه نویسی اشکالی رو وارد ندونستم..پس یعنی ترانه تون در پله ی اول نمره ی قبولی گرفته..و احساس ترانه رو هم که به عنوان یه مخاطب تایید کردم!..
فقط به فرض مثال یک وسیله رو در نظر داشته باشیم که داره بدون ایراد در ساختارش ، ظاهرا سالم کار میکنه..،ولی همین وسیله با یه روغن کاری مختصر میتونه عملکردش دو چندان بشه و تاثیر گذاریش مثبت تر..
دقت در ساختار و شکل ترانه و رعایت وزن رو هر کسی که ادعای ترانه سرایی داره باید اعمال کنه ..،
و این استفاده ی درست و بجا از تعابیر،خلق تعابیر متفاوت و بدیع و موضوعات و مضامین ایده مند و انتخاب کلمات درست با توجه به موضوع ترانه و... هستن که ترانه سرا رو از بقیه ی همصنفاش متفاوت و جدا میکنه..
عرض من فقط دقت و تلاش و مطالعه ی هر چه بیشتر شما برای موفقیت بیشتر بود..
اتفاقا ترانه تون رو دوس داشتم و دیدم ارزش وقت گذاشتن رو داره که یه سری نکات جزيی رو بنویسم،
و برای خودتون و ترانه تون احترام قائل شدم که براش وقت گذاشتم..
مطمئنا نوشته ی من سرشار از ادب و عاری از هر گونه بی احترامی بود و هیچگاه قصد دست بردن در ترانه و تحریفش رو نداشتم..
که البته میشد به کامنت بنده محترمانه تر پاسخ داده بشه..
به هر حال اگه سوء تفاهمی پیش آمده و ناخواسته خاطرتون رو مکدر کردم عذر میخوام برادر.
و بهتون این اطمینان رو میدم که دیگه پای ترانه های شما نقد یا نوشته ای از بنده قرار نگیره..
موفق باشی.

 

( چون لحن ادای کلمات مشخص نیست منو با لبخند متصور شید و نظرمو بخونید)خیلی روشن پاسخ نظرتون رو دادم ، به همه جاش بادقت نگاه کردم و پاسخ خودم رو دادم ، نقد ادبی اصلا مشکلی نداره امّا اینکه بشینید جای ترانه سرا و بگید جای این بیت این یکی(که میگم) بهتره ، خیلی خیلی(تاکید دارم خیلی خیلی ) نا محترمانس و در حدّ فحشه برای یک سراینده.لحن من هم اصلا بی ادبانه نبود.
من از نقد استقبال میکنم،امّا از اینکه کسی دستی به ترانم بزنه بسیار مکدّر و ناراحت میشم.مغلطه نکنید ، شما اختیار دارید نظر بدید یا ندید.
نگاه یه نظرتون بندازید
نگاهی هم به پاسخم بندازید
از نظر دادنتون خوشحال میشم(البته از بی احترامی به خودم و ترانم نه ). از نظر ندادنتون هم ناراحت نمیشم. دوست عزیز