عجب فردایی شد امروز _ nascent

سلام دوستان عزیز.
حدود یک ماه پیش چند خطی نوشته بودم . دوست داشتم نظر شما اساتید رو هم بدونم. زیاد حالت ادبی نداره یه جور درد دله.

11 دی :
فردا شاید بزرگترین روز زندگی من باشه.
فردا روزیه که دو سال انتظارش رو میکشیدم.
فردا روزیه که مهمترین تصمیم زندگیم تا الان رو میخوام عملی کنم.
فردا روزیه که اگر اشتباه کنم خودم رو نمیبخشم.
فردا روزیه که .......
هه
چه روزیه این فردا
فردا
چه کلمه ای؟
چقدر زیبا
چقدر ترسناک
چه امیدی به آدم میده.
چقدر سریع با گذشتن زمان این امید به نا امیدی تبدیل میشه.
............................................................
چقدر جالبه که تنها در عرض 5 دقیقه هم میشه در آینده بهترین روزهای زندگی رو داشت و هم میشه زندگی تبدیل به یک جهنم شه.
عجب مرز باریکی.
..........................................................
چی دارم میگم
امروز وقت غمگین نوشتن نیست .
امروز ، روز نا امیدی نیست.
امروز ، روزی نیست که از فردا بترسم.
...............................................
باید برم به جنگ فردا
حتی اگه من دستام خالی باشه و فردا مثل این غولهای بازیهای کامپیوتری از هر جاش یک اسلحه در بیاد.
من یه اسلحه قوی تر دارم.
اول خدا
و بعد حرفهای ارزشمند دوستی که برام فرقی با داداشم نداره .
و بعد هم دعاهای شما .
پس با قوت قلب میرم جلو و کارم رو انجام میدم بدون ترسیدن از نتیجه .
چون هیچ چیزی ندارم که از دست بدم.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

12 دی :
چه فردایی شد امروز ؟
چی فکر میکردیم چی شد؟
......................................................
به نظر من بدترین درد دنیا اینه که فرد ب داره میکشه :
الف : سلام . خوبی ؟ چرا پکری ؟ چی شده ؟ مریض شدی ؟
ب : نه . کاش اون بود
الف : پول کم آوردی ؟
ب : کاش اون بود
الف : از کار اخراج شدی ؟
ب : کاش اون بود
الف : ........
ب : کاش اون بود . بی خیال. تو خوبی؟
.....................................................
عجب فردایی شد امروز / چه قدر زیباست این تلخی
چه قدر آرام و با احساس / ویران میکند تقدیر
چه قدر ثانیه ها کندند / چه دیر میگذرد بر ما
چرا فکر میکنم امروز / ندارم طاقت فردا
...................................................
حتما فردا هم مثل امروزه دیگه . نه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
...................................................
خب معلومه که نه.
چون یاد گرفتم هر چیزی که من میخوام نمیشه.
چون یاد گرفتم همه چیزهایی که میخوام به صلاحم نیست.
چون فهمیدم اشتباه میکردم که فکر میکردم اگر بشه زندگی بهشته و اگر نشه جهنم.
چون یه زخم عمیق تو دلم ایجاد شد و میدونم که اگر با این زخم زیاد ور برم مجبورم بکنمش و آخرش هم خون میاد و باز هم بد تر میشه.
پس بیخیالش .
کاری با این زخم ندارم تا خودش خوب بشه.
.....................................................
چقدر قشنـــــــگ خودمو راضی کردم و گول زدم.
..................................................
آره . باید یاد بگیرم که خودمو گول بزنم ، این بهتر از ور رفتن با زخمه.

 

دوستان خوشحال میشم نظرتون رو بفرمایید

 

بسیار ممنونم اینفرنو جان
خیلی لطف کردی.
راستش من خودم هم با متن های ادبی زیاد ارتباط برقرار نمیکنم مخصوصا اینکه جمله ها کتابی باشن.
به خاطر همین زیاد ادبی ننوشتم ولی سعی کردم دو روز سخت زندگیم رو و احساساتی که تو این دو روز داشتم رو بنویسم.
واسه این نوشته هم تو تالار ، به غیر از این قسمت ، جای دیگه ای رو پیدا نکردم برای همین تو این تالار قرارش دادم.
باز هم ممنون از لطفت عزیز .

 

سلام دوست عزیز

من از خوندن متنتون حس خوبی گرفتم چون توستم خیلی خوب با هاش ارتباط برقرار کنم بیان خوب و یکدستی در نوشتن دارین که به نظرم برای این نوع متن مناسبه
موفق باشید

 

کارجالبی بود.اما من فکر میکنم متن ادبی نیست برای اینکه معمولا در متن های ادبی ،واژه های ادبی و ارایه های ادبی دیده میشه.اما کار شما به نظر من یک داستان کوتاه با سبک خاص هست.که در نوع خودش جالبه

 

سلام
بسیار خوشحالم که خوشتون اومده .

بله درسته متن ادبی نیست. ولی در تالار ، مکان مناسب تری پیدا نکردم .
بله درسته . یک داستان بود که طی دو روز برای من اتفاق افتاد . ممنون از توجهتون .