این مطلب ترجمه ای است از:
نوشتن یک شعر، تماما به مشاهدۀ دنیای درون، یا اطراف شما مربوط است. یک شعر میتواند درمورد هر چیزی باشد. از عشق گرفته تا ورودی رنگ و رو رفتۀ یک مزرعه. تا زمانی که از آن لذت میبرید یا چیزی از درون آن، شما را به خودش جلب میکند، در مسیر صحیح قرار دارید. این شیوۀ آغاز نوشتن یک شعر است.
خلاق بودن
1- به دنبال یک جرقه باشید.
یک شعر میتواند با یک بخش کوچک آغاز شود، ممکنست یک خط یا دوخط باشد که به نظر میرسد از دل نیستی بیرون آمده است و باقیماندۀ شعر را تنها باید حول آن محور بنویسید.
چند روش برای ایجاد بارقۀ شعر:
- کتابهای گوناگون شعر از نویسندگان مختلف را تهیه و جمع آوری کنید یا ده-دوازده شعر را به شکل تصادفی از اینترنت پرینت کنید. سپس به طور اتفاقی از هر شعر، یک بند یا سطر را انتخاب کنید. فقط روی اولین بندی که به چشمتان می آید تمرکز کنید و دنبال انتخاب بهترین نباشید. روی یک کاغذ جداگانه، تمام این سطرها را پشت هم بنویسید و سعی کنید همه را به شکل یک شعر منسجم در آورید.
کنار هم قرار گرفتن دو سطر کاملا متفاوت می تواند الهام بخش آغاز شعر خودتان باشد.
- وقتی به ایده ای فکر میکنید تمام واژه ها و جملاتی که به ذهنتان می رسد را بنویسید. به خود اجازه دهید تمام ایده های خود را به واژه تبدیل کنید.
- ممکنست دشوار به نظر برسد، اما از اینکه احساستان را دقیق بیان کنید نترسید. آنچه شعر را میسازد احساس است و اگر شما در مورد احساستان دروغ بگویید به آسانی در شعرتان محسوس خواهد بود. آنها را تا حد امکان سریع بنویسید و پس از نوشتن به این لیست مراجعه کنید و به دنبال ارتباطات و گزینه های مطمئنی باشید که جوشش خلاقیت شما را در پی دارند.
- سعی کنید در صحنۀ بخصوصی که میخواهید درموردش بنویسید، قرار بگیرید. برای مثال، اگر میخواهید درمورد طبیعت بنویسید، سعی کنید به پارک یا جنگل کوچکی که در اطرافتان هست بروید. مناظر طبیعی میتوانند الهام بخش نوشتن چند سطر باشند، هرچند که عالی نباشند.
2- شعر بخوانید و شعر بشنوید
از خواندن آثار شعرایی که تحسینشان میکنید الهام بگیرید. در میان گسترۀ وسیعی از آثار به جستجو بپردازید، از اشعار تحسین شدۀ کلاسیک گرفته تا ترانه های مورد پسند عوام. هرچقدر که بیشتر با شعر سروکار داشته باشید، طبع زیبایی شناسی شما زودتر شکل یافته و پالوده تر میشود.
- برای اینکه گوشتان را به شنیدن عادت دهید و با افرادی ملاقات کنید که به شعر علاقمند هستند، به جلسات شعرخوانی بروید (میتوانید به تقویم دانشگاه محل خود مراجعه کنید یا به صورت آنلاین پیگیر وقایع باشید)
- ترانه های مورد علاقۀ خود را یافته و به صورت شعر بخوانید. ممکنست زمانی که شعر را از روی کاغذ میخوانید - به جای اینکه با آهنگ یا با صدای بلند بشنوید- شگفت زده شوید.
3- در مورد آنچه که میخواهید با شعرتان انجام دهید فکر کنید.
ممکنست بخواهید شعری برای ابراز عشق به معشوقتان بنویسید؛ یا برای درخاطر داشتن یک اتفاق حزن انگیز، یا حتی برای کسب بهترین نمره در کلاس شعر. درمورد اینکه چرا مینویسید فکر کنید و اینکه مخاطبان شما چه کسانی هستند و با توجه به نتیجه، برای نوشتن اقدام کنید
4- تصمیم بگیرید کدام سبک شعر برای موضوع شما مناسب است
سبک های شعری فراوانی وجود دارد. به عنوان یک شاعر، میتوانید قالب شعر خود را از میان قالب های فراوانی که موجودند انتخاب کنید: شعر نو، غزل، قطعه، مثنوی و...
- شما حتی میتوانید همه را به کناری نهاده و شعر خود را به سبک آزاد بنویسید. زمانی که تشخیص قالب مناسب آسان نباشد، بهترین قالب؛ هنگام نوشتن خود را آشکار خواهد کرد.
نوشتن یک شعر، تماما به مشاهدۀ دنیای درون، یا اطراف شما مربوط است. یک شعر میتواند درمورد هر چیزی باشد. از عشق گرفته تا ورودی رنگ و رو رفتۀ یک مزرعه. تا زمانی که از آن لذت میبرید یا چیزی از درون آن، شما را به خودش جلب میکند، در مسیر صحیح قرار دارید. این شیوۀ آغاز نوشتن یک شعر است.
1- به دنبال یک جرقه باشید.
یک شعر میتواند با یک بخش کوچک آغاز شود، ممکنست یک خط یا دوخط باشد که به نظر میرسد از دل نیستی بیرون آمده است و باقیماندۀ شعر را تنها باید حول آن محور بنویسید.
- کتابهای گوناگون شعر از نویسندگان مختلف را تهیه و جمع آوری کنید یا ده-دوازده شعر را به شکل تصادفی از اینترنت پرینت کنید. سپس به طور اتفاقی از هر شعر، یک بند یا سطر را انتخاب کنید. فقط روی اولین بندی که به چشمتان می آید تمرکز کنید و دنبال انتخاب بهترین نباشید. روی یک کاغذ جداگانه، تمام این سطرها را پشت هم بنویسید و سعی کنید همه را به شکل یک شعر منسجم در آورید.
کنار هم قرار گرفتن دو سطر کاملا متفاوت می تواند الهام بخش آغاز شعر خودتان باشد.
- وقتی به ایده ای فکر میکنید تمام واژه ها و جملاتی که به ذهنتان می رسد را بنویسید. به خود اجازه دهید تمام ایده های خود را به واژه تبدیل کنید.
- ممکنست دشوار به نظر برسد، اما از اینکه احساستان را دقیق بیان کنید نترسید. آنچه شعر را میسازد احساس است و اگر شما در مورد احساستان دروغ بگویید به آسانی در شعرتان محسوس خواهد بود. آنها را تا حد امکان سریع بنویسید و پس از نوشتن به این لیست مراجعه کنید و به دنبال ارتباطات و گزینه های مطمئنی باشید که جوشش خلاقیت شما را در پی دارند.
- سعی کنید در صحنۀ بخصوصی که میخواهید درموردش بنویسید، قرار بگیرید. برای مثال، اگر میخواهید درمورد طبیعت بنویسید، سعی کنید به پارک یا جنگل کوچکی که در اطرافتان هست بروید. مناظر طبیعی میتوانند الهام بخش نوشتن چند سطر باشند، هرچند که عالی نباشند.
از خواندن آثار شعرایی که تحسینشان میکنید الهام بگیرید. در میان گسترۀ وسیعی از آثار به جستجو بپردازید، از اشعار تحسین شدۀ کلاسیک گرفته تا ترانه های مورد پسند عوام. هرچقدر که بیشتر با شعر سروکار داشته باشید، طبع زیبایی شناسی شما زودتر شکل یافته و پالوده تر میشود.
- برای اینکه گوشتان را به شنیدن عادت دهید و با افرادی ملاقات کنید که به شعر علاقمند هستند، به جلسات شعرخوانی بروید (میتوانید به تقویم دانشگاه محل خود مراجعه کنید یا به صورت آنلاین پیگیر وقایع باشید)
- ترانه های مورد علاقۀ خود را یافته و به صورت شعر بخوانید. ممکنست زمانی که شعر را از روی کاغذ میخوانید - به جای اینکه با آهنگ یا با صدای بلند بشنوید- شگفت زده شوید.
3- در مورد آنچه که میخواهید با شعرتان انجام دهید فکر کنید.
ممکنست بخواهید شعری برای ابراز عشق به معشوقتان بنویسید؛ یا برای درخاطر داشتن یک اتفاق حزن انگیز، یا حتی برای کسب بهترین نمره در کلاس شعر. درمورد اینکه چرا مینویسید فکر کنید و اینکه مخاطبان شما چه کسانی هستند و با توجه به نتیجه، برای نوشتن اقدام کنید
سبک های شعری فراوانی وجود دارد. به عنوان یک شاعر، میتوانید قالب شعر خود را از میان قالب های فراوانی که موجودند انتخاب کنید: شعر نو، غزل، قطعه، مثنوی و...
- شما حتی میتوانید همه را به کناری نهاده و شعر خود را به سبک آزاد بنویسید. زمانی که تشخیص قالب مناسب آسان نباشد، بهترین قالب؛ هنگام نوشتن خود را آشکار خواهد کرد.
آخرین ویرایش توسط یکی از مدیران:
