زندگینامه "مولوی"

جلال الدین محمد بلخی در ششم ربیع الاول 604ه ق در بلخ به دنیا امد. پدرش محمد ابن حسین الخطیبی البکری ملقب به بهاء الدین از مشایخ زمان خویش بود. وی پس از ان که سلطان محمد خوارزمشاه به او بد گمان شد جلای وطن کرد. ابتدا به نیشابور و سپس به بغداد و از انجا برای زیارت خانه خدا عازم مکه شد. ان گاه به شهر ملاطیه رفت. پسرش جلال الدین هم در این سفرها همراه او بود و پدر تعلیم اورا بر عهده داشت در این ایام سلطان علاءالدین کیقبا از انها دعوت کرد تا به قونیه بروند. بهاءالدین در انجا درگذشت و جلال الدین به خدمت یکی از شاگردان پدرش به نام برهان الدین ترمذی در امد و به تحصیل عرفان پرداخت . برهان الدین مولوی را برای تکمیل تحصیلات به حلب و دمشق فرستاد.مولوی در سال 642 با عارفی به نام شمس تبریزی اشنا شد و شمس چنان تاثیر عمیقی بر روح او گذاشت که مولوی مسند تدریس را رها کرد و به دنبال شمس در اطراف و اکناف عالم به سیر و سفر پرداخت این امر نارضایتی مردم قونیه و شاگردان مولوی را برانگیخت و شمس به خاطر فشار مریدان مولوی به دمشق رفت . مولوی در فراق او مضطرب و اشفته شد و سر انجام پسر خود را همراه گروهی به دمشق فرستاد تا شمس را بیابند و اورا بازگردانند . شمس به قونیه بازگشت تا این که در سال 645قونیه را برای همیشه ترک کرد . مولوی در فراق شمس غزلیاتی سرود که به نام دیوان شمس گرداوری شد ارتباط مولوی با دو تن از مریدانش به نام های حسام الدین چلبی و صلاح الدین زرکوب باعث شد که بتواند این فراق را تحمل کند و با تشویق چلبی به مثنوی پرداخت . مولوی در سال 672 در قونیه درگذشت . از اثار او میتوان به :مثنوی معنوی .دیوان شمس تبریزی.مجالس سبعه.فیه ما فیه و رباعیات و مکتوبات مولانا اشاره کرد .....پایان

 

البته من یادمه یکی از معلمامون میگفت شمس اخرین بار برای این مولوی رو ترک کرد که" او یکی از کتاب های مولوی رو داخل اب میندازه بعد مولوی خیلی عصبانی میشه و با شمس دعوا میکنه شمس هم میره کتاب رو از اب میاره بیرون در حالی که کتاب خشک بوده و به مولوی میگه اون یک کتاب بود از من بیشتر ارزش داشت بعد برای همیشه مولوی رو ترک میکنه " ولی نمیدونم درسته یا نه

 

به نظرم همون دلیل اولی رمانتیک تر باشه من خودم به اولی رای می دهم چون اگه دعوا کرده بودن واسه چی مولوی براش شعر سروده بعد هم طوری که فهمیدم این دو خیلی صمیمی بودن یعنی انداختن یک کتاب باعث جدایی شون شده شاید باعث جر و بحث شده باشه ولی به نظرم دلیل کوچیکی هست واسه ترک اون
​

 

مطلب اول و دوم یکی هستند ولی دومی دلیلی است برای یکی از اتفاقات مطلب اول

 

ممنون از اینکه ضایع ام کردییییییی
ولی منظور من این بود در اولی نوشتی

در دومی نوشتی

منظور من این بود که اگه به خاطر فشار مریدان مولوی را ترک کرده باشه به نظرم زندیگی نامه قشنگ تری بشه ok
​

 

این دلیل ترک کردن دوم هستش

 

شب فراق را که داند که تا سحر چندست ------------------- وگر کسی که به زندان عشق دربند است
تو رو خدا ادامه بدین و در مورد ادبیات مطالب بیشتری رو قرار بدین.مهم نیست که طرفدار زیادی نداره (متاسفانه) ولی مهم اینه که یکی پیدا می شه با تموم دقت می خونه. دینی که در مورد ادبیاتمون داریم رو نمی تونیم ادا کنیم.

 

خاطره مدت زیادی هست که دیگه نمیاد مطمئنم اگه بفهمه کسایی هستن که نوشته هاشو بخونم دوباره بیاد مطلب های قشنگشو بگذاره حتما بهش زنگ میزنم و نظرتون و بهش میگم