درخت

یه درختِ نیمه جونم،
دستِ طوفان رو گلومه
قتل عام جنگلِ سبز،
مثل کابوس روبرومه

ریشه هام خشکیدن اینجا،
از هجومِ برف و سرما
فکر دنیای پر از گل،
شده مثل خواب و رؤیا


ترسم از زخم تبر نیست،
ترسم از قهرِ زمینِ
آخرِ دنیای بی عشق،
کفرِ آکنده به دینِ

قلب و روح پاک جنگل،
زیر بارِ غصه جون داد
تو سکوت گنگ خونه،
گم شده صدای فریاد

وقتی قلب یه مسافر،
پرِ ترسِ پرِ درده
قتل فرزند گرسنه،
آخرین چاره ی مرده

من چرا باید بترسم،
از نفیر گل هیمه
حالا که رخوت شبها،
مثل رخت زندگیمه

چتر خورشید که شکسته،
زیر بارِ ابرِ وحشی
کلِ رسمِ زنده بودن،
اینه که مرده نباشی

یه درخت تک و تنهام،
که دلش از همه خونه
حتی خش خشِ خزونش،
جز شکستن نمیخونه

حسرت لمس بهارو،
میبرم به خلوت گور
اینجا جای شاه خورشید،
شده سالار،شمع مغرور

 

ترانه خیلی قشنگیه،ولی این دو بیت با هم تناقض دارن:

ترانه کلیشه ایی نیست و بیت آخرو خیلی دوست دارم.

 

این یعنی با کابوس قتل برادران ترس من از قهر این جهانِ
و ثمرش سونامی و سیل و زلزله میشه

 

پاسخ

درود برشما
امید جان دوباره گل کاشتی . خیلی زیباتر از ترانه های قبلی ت بودن . آفرین .:smile (13):

 

سلام. خیلی زیبا و پر معنی بود. بسیار لذت بردم. آفرین.

 

سلام
این ترانه تشبیهات زیبایی داشت و از نظر من بسیار قشنگتر از ترانه دیوارتون بود.
اما چیزی که من با عقل نافصم می بینم اینه که این 2 ترانه به نتیجه نمی رسه مخصوصا دیوار.
به نظر من اگه تو این ترانه بیت

ترسم از زخم تبر نیست،
ترسم از قهرِ زمینِ
آخرِ دنیای بی عشق،
کفرِ آکنده به دینِ

و اخر بذارین بازم می تونیم تا حدودی به نتیجه برسیم
اما اشکالی که گفتم تو این ترانه زیاد مشهود نیست و در کل ترانه ی زیبایی خلق کردین
البته ما زیاد عادت نکرذیم ترانه های عاشقانه رو با نتیجه بشنویم اما وقتی همچین ترانه هایی میشنویم ناخداگاه درخت ابی
موج داریوش یا شطرنج رو یادمون میاد که به بهترین نحو به پایان میرسن.
موفق باشید0

 

نیم ساعت پیش با یکی از دوستان داشتم در مورد این صحبت میکردم که مدتهاست ترانه های دوستان فقط در مورد عشق و نامردی و لجبازی هستش و مدتهاست ترانه غیر بازاری ندیدم و الان ترانه شما رو خوندم و لذت بردم از اینکه هنوز افرادی هستند که میتونند احساسشون را اینگونه بیان کنند.

 

ترانه زیباییه دوست عزیز به خصوص تشبیه ها و استعاره های زیبایی که بیان کردید..

فقط به نظر بنده یه اشکال کوچیک وجود داره>>قلب و روح پاک جنگل،زیر بارِ غصه جون داد.....تو سکوت گنگ خونه،گم شده صدای فریاد

اینجا با آوردن کلمه خونه جو ترانه به کل تغییر میکنه و از اون چهار چوب معنایی که از اول شروع کرده بودید خارج میشه در صورتی که تو ادامه ترانه هم جو به حالت اول برمیگرده.

 

اين ترانه نسبت به ديوار خيلي بالاتره مرسي بسيار زيبا بود
مخصوصا اين بيت رو خيلي دوس داشتم
وقتی قلب یه مسافر،
پرِ ترسِ پرِ درده
قتل فرزند گرسنه،
آخرین چاره ی مرده

 

زيباتر و عميقتر از اون كه بشه نقدي نوشت. واقعا حرفي ندارم.

 

دوست عزیز شعرت خیلی خیلی زیبا بود تبریک میگم واقعا شاعر خوبی هستی
برات آرزوی موفقیت میکنم:smile (17):

 

دوست عزیز شعرت خیلی خیلی زیبا بود تبریک میگم واقعا شاعر خوبی هستی
برات آرزوی موفقیت میکنم

 

دوست عزیز واقعا" قشنگ بود. خوشحالم که دوستانی مثل شما در این تالار هستند که حس تکراری ترانه ها رو از بین میبرند

 

مثل همیشه زیبا.
به نظرم اگر آخرین مصرع ترانه رو اصلاح کنید بهتره.

 

کار خوبی بود ولی باز یه مصرع شعرگونه داشت که به کلیت کار لطمه میزنه:
کفرِ آکنده به دینِ
بیت آخر هم همینطور ترکیب واژه ها زیاد قشنگ نیست
اینجا جای شاه خورشید،
شده سالار شمع مغرور