نه!
نوعِ موسیقی کاری به سلامتی و عدم سلامتی روان و این چیزها نداره. این خود شخص هست که با توجه به مود (Mood) ی که داره، جذب نوع موسیقی مورد نیازش میشه. این نیاز طبعاً با تابعیّت از شخصیت فردی، وضعیت درونی، موقعیت بیرونی، سنّ و جنسیت دستخوش تغییر میشه. یک شخص حتی در طول 24 ساعت مودهای مختلفی رو ممکنه پشت سر بذاره که در نتیجه ممکنه نوع نیازش به موسیقی دلخواهش حتی در طول 24 ساعت تغییر کنه.
فقط خلایی که من معمولاً در شنونده ی ایرانی دیدم، فقدان تنوع در اون نیاز هست. شنونده ی ایرانی معمولاً از موسیقی 2 مود بیشتر نمیخواد: شاد، غمگین!
موسیقی میتونه منتقل کننده ی صدها حالت باشه، ولی مردم ما اصولاً چسبیدند به همین دو مود! شاید در زندگی سیاه و سفیدشون هم غیر از این دو حالت چیز دیگری در درونشون نمیجوشه. این حتی در فرهنگ موسیقی سنتی و اصیل ایران هم کاملاً قابل مشاهده است. در موسیقی سنتی ایرانی، همین دو حالت رو داریم. ملودی با تمپوی آرام که نواخته میشه، غمگینه. همون ملودی رو که با تمپوی بالا بنوازند و زیرش هم یه کوبه ای (تمبک) بندازن، میشه شاد! ساختار و دستگاههای موسیقی سنتی ایرانی هم در طول تاریخ بر حسب همین حالات مردم ما طوری شکل گرفتند که هیچوقت نمیشه با موسیقی سنتی مثلاً موزیک دلهره آور (Horror) منتقل کرد. فقط همون دو مورد!
نوعِ موسیقی کاری به سلامتی و عدم سلامتی روان و این چیزها نداره. این خود شخص هست که با توجه به مود (Mood) ی که داره، جذب نوع موسیقی مورد نیازش میشه. این نیاز طبعاً با تابعیّت از شخصیت فردی، وضعیت درونی، موقعیت بیرونی، سنّ و جنسیت دستخوش تغییر میشه. یک شخص حتی در طول 24 ساعت مودهای مختلفی رو ممکنه پشت سر بذاره که در نتیجه ممکنه نوع نیازش به موسیقی دلخواهش حتی در طول 24 ساعت تغییر کنه.
فقط خلایی که من معمولاً در شنونده ی ایرانی دیدم، فقدان تنوع در اون نیاز هست. شنونده ی ایرانی معمولاً از موسیقی 2 مود بیشتر نمیخواد: شاد، غمگین!
موسیقی میتونه منتقل کننده ی صدها حالت باشه، ولی مردم ما اصولاً چسبیدند به همین دو مود! شاید در زندگی سیاه و سفیدشون هم غیر از این دو حالت چیز دیگری در درونشون نمیجوشه. این حتی در فرهنگ موسیقی سنتی و اصیل ایران هم کاملاً قابل مشاهده است. در موسیقی سنتی ایرانی، همین دو حالت رو داریم. ملودی با تمپوی آرام که نواخته میشه، غمگینه. همون ملودی رو که با تمپوی بالا بنوازند و زیرش هم یه کوبه ای (تمبک) بندازن، میشه شاد! ساختار و دستگاههای موسیقی سنتی ایرانی هم در طول تاریخ بر حسب همین حالات مردم ما طوری شکل گرفتند که هیچوقت نمیشه با موسیقی سنتی مثلاً موزیک دلهره آور (Horror) منتقل کرد. فقط همون دو مورد!
آخرین ویرایش:
این واسه موسیقی بی کلام و کلامدار متفاوته دیگه؟ مطمئنا موسیقی که تبلیغ خشونت و مثلا یک عقاید بکنه این در ذهن و ضمیر نا خودآگاه و در نتیجه رفتار تاثیر گذاره درسته؟
موسیقی نمیتونه چیزی رو در ذهن شنونده "تبلیغ" بکنه. "تبلیغ" یک فرآیند مفهومیه که کلام میتونه انجام بده، نه موسیقی. کار این دو تا رو از هم جدا کن.
وقتى در مورد "موسيقى" سوال ميكنى، طبعاً انتظار جواب در مورد مفاهيم رو نبايد داشته باشى. موسيقى حامل معنى، مفهوم و پيغام و اين چيزها نيست كه بخواد عقيده اى چيزى به شنونده منتقل كنه. معنى و مفهوم، مال "تكست" هست. شما هم در این تاپیک به تاثیر موسیقی به سلامت روان اشاره کردی، نه تاثیر مفاهیم متن نوشته شده به اعتقادات و باورها. اینها دو بحثِ کاملاً متفاوت هستند. حتی اگر بحث در مورد تاثیرِ متن نوشته شده به اعتقادات و باورها باشه و خواننده ی متن هم تحت باور قرار بگیره، موضوع ارتباطی به سلامت روان نداره.
گرچه مخاطبِ یک تکست، به این راحتی هم اون محتوا رو از کلام یا تکست قبول نمیکنه. وگرنه اینترنت پُر از انواع اقسام تکست های ریز و درشت با باورهای متنوع هست.
من اون شخصی رو که در مورد ریورس بهش اشاره کردی رو نمیشناسم. ولی تنها ریورسی که من در پروداکشن موسیقی میشناسم، برعکس استفاده کردنِ فایل صوتی هست که در مرحله ی میکس انجام میشه.
خب این اومده فایل یکی از قطعات امینم رو به همون صورت که گفتم ریورس کرده دیگه. من مجدداً به حالت اولش برگردوندم و پایین آپلود کردم میتونی بشنوی.
ولی نمیدونم این چه چیز خاصی داشت. برای من که نه جدید بود و نه جالب. ما بچه که بودیم (45 سال پیش) همین کار رو با انگشت انجام میدادیم، یعنی با انگشت خودمون صفحه گرامافون رو برعکس می چرخوندیم و برعکس که میخوند، حال میکردیم! عین همین کار بود.
در میکس حرفه ای معمولاً بعضی از ترَک ها رو بصورت تَکی ریورس میکنن که در ارنجِ کار جلوه ی خاصی ایجاد میکنه. دیگه نمیان کل قطعه رو ریورس کنن!
متوجه منظورم نشدید وقتی ریورس میکنه کلمات و جملات جدیدی ( معنا دار) شنیده میشه که تو نسخه ریورس نشده نیست!
آخرین ویرایش:
خب، بهتره بگی "با زیر نویس میشه فهمید"، نه که "تو ریورس میشه فهمید"!
این شبیه سازیِ مفاهیم از کلماتِ ریورس شده، با شنیدنِ صِرف، آنچنان نامفهومه که برای خود امینم هم بذارن گوش کنه، چیزی نمیفهمه! مگه همون با زیرنویس بذارن براش! در واقع اگه مفهوم بود، تو این ویدئو نمیومد زیرنویس بذاره. این یه نوع تشبیه به کلمات جدید هست بصورت کاملاً زورکی و باسمه ای. من که دو زبانه بزرگ شدم نفهمیدم! گرچه حتی اگه میفهمیدم هم چیزی عوض نمیشد، چون کارهای باکلام عادی رو هم که گوش میکنم، تنها چیزی رو که بهش اهمیتی نمیدم تا دقت کنم، "کلام" هست. من همون ووکال رو هم به بُعد موسیقیش جذب میشم، نه به مفهومش. من موسیقی رو برای شنیدنِ "موسیقی" گوش میکنم. از نظر من، کلام اَنگل و طُفیلیِ موسیقیه.
این ریورس بازی ها هم یه تَب بیشتر نیست، که یه دوره ای میاد و مُد میشه و بعد میگذره میره و هیچ ربطی هم به "موسیقی" نداره.
میتونم تلگرام یا راه ارتباطی از شما داشته باشم بعدا سوال داشتم ازتون بپرسم؟خب، بهتره بگی "با زیر نویس میشه فهمید"، نه که "تو ریورس میشه فهمید"!
این شبیه سازیِ مفاهیم از کلماتِ ریورس شده، با شنیدنِ صِرف، آنچنان نامفهومه که برای خود امینم هم بذارن گوش کنه، چیزی نمیفهمه! مگه همون با زیرنویس بذارن براش! در واقع اگه مفهوم بود، تو این ویدئو نمیومد زیرنویس بذاره. این یه نوع تشبیه به کلمات جدید هست بصورت کاملاً زورکی و باسمه ای. من که دو زبانه بزرگ شدم نفهمیدم! گرچه حتی اگه میفهمیدم هم چیزی عوض نمیشد، چون کارهای باکلام عادی رو هم که گوش میکنم، تنها چیزی رو که بهش اهمیتی نمیدم تا دقت کنم، "کلام" هست. من همون ووکال رو هم به بُعد موسیقیش جذب میشم، نه به مفهومش. من موسیقی رو برای شنیدنِ "موسیقی" گوش میکنم. از نظر من، کلام اَنگل و طُفیلیِ موسیقیه.
این ریورس بازی ها هم بیشتر مثل یه نوع بازی میمونه، که یه دوره ای میاد و مُد میشه و بعد میگذره میره و هیچ ربطی هم به "موسیقی" نداره.
یه سوال دیگه در مورد همون بحث اول شما گفتید کلام در این موارد تاثیر و تبلیغ میکنه خب من یه موسیقی دارک مالیخویی و ترسناک گوش میدم بعد از گوش دادن فکر قتل و خشونت وارد سر من میشه گیریم که این افکار قبلا در سر من بوده ایا موسیقی تشدید کننده ی این موضوع نیست؟ مثل فضای مجازی که تحقیقاتی رو در موردش خودندم و نتایج تحقیق این بود که در بیشتر موارد باعث افزایش افسردگی و پرخاشگری و و و میشود نظرتون در این مورد چیه؟ ایا موسیقی خاصیت تشدید کننده نداره؟ مسلما باید داشته باشدخب، بهتره بگی "با زیر نویس میشه فهمید"، نه که "تو ریورس میشه فهمید"!
این شبیه سازیِ مفاهیم از کلماتِ ریورس شده، با شنیدنِ صِرف، آنچنان نامفهومه که برای خود امینم هم بذارن گوش کنه، چیزی نمیفهمه! مگه همون با زیرنویس بذارن براش! در واقع اگه مفهوم بود، تو این ویدئو نمیومد زیرنویس بذاره. این یه نوع تشبیه به کلمات جدید هست بصورت کاملاً زورکی و باسمه ای. من که دو زبانه بزرگ شدم نفهمیدم! گرچه حتی اگه میفهمیدم هم چیزی عوض نمیشد، چون کارهای باکلام عادی رو هم که گوش میکنم، تنها چیزی رو که بهش اهمیتی نمیدم تا دقت کنم، "کلام" هست. من همون ووکال رو هم به بُعد موسیقیش جذب میشم، نه به مفهومش. من موسیقی رو برای شنیدنِ "موسیقی" گوش میکنم. از نظر من، کلام اَنگل و طُفیلیِ موسیقیه.
این ریورس بازی ها هم بیشتر مثل یه نوع بازی میمونه، که یه دوره ای میاد و مُد میشه و بعد میگذره میره و هیچ ربطی هم به "موسیقی" نداره.
من عضو هیچ شبکه ای نیستم غیر از همین فروم. اینم گوشیِ منه:
بهترین جاییکه میتونی سوالهاتو مطرح کنی همینجا توی فروم هست.
ببین این تاثیر موسیقی و بازتابی که شنونده در مقابلش داره، چیزیه که مستقیماً با تحصیلات و شغل من در ارتباطه. اینکه میگی "من یه موسیقی دارک مالیخویی و ترسناک گوش میدم بعد از گوش دادن فکر قتل و خشونت وارد سر من میشه" به هیچ وجه استناد علمی نداره و چنین چیزی ممکن نیست. مردم از این حرفها زیاد میزنن! مخصوصاً پدر و مادرها برای منصرف کردنِ نوجوانانشون از موسیقی هاییکه خودشون نمیپسندند، از این فتواهای من درآوردی زیاد از خودشون درمیارن. بر اساس آمارها و داده های روانشناسی، انگیزه های قتل و خشونت پروسه ی وسیع و در عین حال پیچیده ای داره که هیچ ربطی به گوش دادن موسیقی نداره و چیزی هم نیست که در همینجا طی یک پست بشه اینو تشریح کرد. من اگه خیلی ساده بخوام بگم، اینطور میشه گفت که به رغم تاثیری که موسیقی برای شنونده داره (و در واقع موسیقی برای همون "تاثیر" گوش داده میشه)، هیچ نوع موسیقی ای هرگز برای هیچ نوع "تصمیم عملی" Motivation محسوب نمیشه. مخصوصاً اینکه همون تاثیرِ "غیر عملی" هم که موسیقی میتونه داشته باشه، "مقطعی" هست و با گذشت کمترین زمان محو میشه.
از این حرفها زیاد میزنن که مثلاً موسیقی متال و راک و امثال اینها (یا بقول شما ملیخولیایی) باعث خشونت و قتل شده، ولی این حرفها به هیچ عنوان مستند نیستند که نه اعتبار علمی دارند و نه اعتبار قضایی. این ادعا ها یکسری صحبت های عامیانه است، مثل هر صحبت عامیانه ی دیگه. حتی اگر یک قاتلی مدعی شده باشه که قبل از یک قتل موسیقیِ خاصی گوش کرده، اینو بطور قطع بدون که دروغ میگه تا خودشو تبرعه کنه یا جُرم خودش رو سبُک تر کنه، و در واقع از قبل از شنیدنِ موسیقی، انگیزه ی قتل رو داشته. پس در این وضعیت، موسیقی "علت" قتل نبوده، بلکه گوش دادن اون نوع موسیقی هم مثلِ قتل، "معلولِ" انگیزه ی قبلی بوده. حالا نمیدونم متوجه منظورم شده باشی یا نه.
امریکا جاییه که دم به دقیقه از مدارسشون قتل و خشونت فوران میکنه، اون هم از داخل خود دانش آموزان نوجوان مدرسه. کیس هایی که قبل از قتل، ویدئوهای خشونت بار از خودشون گرفتند و شر کردند، همیشه رفتار اگرسیو با دیگران داشتند، همیشه همکلاسی هاشون رو Bully کردند، همیشه سیاه میپوشیدند و همیشه با موتورسیکلت یا داخل ماشین پدر و مادرشون در حال گوش دادن به موزیک متال و ویراژ دادن در خیابانهای محل بودند. . . ولی پژوهش ها میگه انگیزه ی تیر اندازی ها ریشه در شرایط تربیتیِ طولانی مدت داره، نه موسیقیِ متال یا اون کارهاییکه انجام میدن. یعنی اون موسیقی متال هم مثل سایر فاکتورهای انتخابی (ویدئوها، رفتار با خشونت، Bully، لباس سیاه و غیره) یکی از اون انتخاب ها بوده که دیگه علت محسوب نمیشه، بلکه معلول محسوب میشه.
این اشخاص اگر مثلاً متال گوش میکنند، نه برای تشدید شدن انگیزه ی قتل، بلکه برای اینه که اون موسیقی، همسو و هم رنگ با سایر انتخابهاشونه (مثل رفتار، Bully، لباس و . . .). این شرایطِ تربیتیِ محیط اونها بوده که اونها رو طوری بار آورده که نمیتونن بدون رفتارِ خشونت آمیز با محیط ارتباط برقرار کنند. و طبیعیه که موسیقی ای گوش کنند که همسو با اون شخصیت و کرکتر خشونت پسندشون باشه. یعنی یک همسویی و همسانیِ بسیار طبیعی و معمول.
البته این چیزی که میگم به معنی این نیست که هر کسی که متال گوش کنه کرکتر اگرسیو داره! خیلی ها عملاً شخصیت اگرسیو ندارن ولی موسیقی متال رو دوست دارن و گوش میکنن.
حرف های شما درست!
اولا اینکه اگر من نتایج یه تحقیق رو بیارم که تاثیر مثلا موسیقی متال رو بر افزایش پرخاشگری و افسردگی در نوجوانان ثابت کنه چی؟ البته قتل در صحبت قبلیم یه اغراق بود و قبول دارم!
سوال بعدی اینکه چرا از گوشی ساده استفاده میکنی؟ یادمه تو فروم های قبلی صحبت کردید در مورد ادوارد اسنودن آیا افشاگری های اون در مورد دزدی اطلاعات باعث چنین تصمیمی شده از طرف شما؟ چون من خودم هم به شخصه دوست ندارم چنین دزدی اطلاعات رو هرچند ادم معمولی هستم و شخص مهم یا سیاستمداری نیستم.
همون سوال اوّلت جواب سوال دوم خودته!
یعنی اینکه اگه قرار بود من هم مثل بقیه دم به دقیقه تو شبکه های اجتماعی "من بگو تو بگو" و "جواب و جواب بازی" بکنم، حتماً اسمارت فون میخریدم تا بتونه ارتباطات شبکه های اجتماعی رو برام ساپورت کنه. یعنی اینکه هِی تو بنویسی در مورد افزایش پرخاشگری و این حرفها، و من هم جواب بنویسم، باز تو جواب بنویسی، باز من جواب بنویسم، باز تو جواب بنویسی . . . این بچه بازی ها نه به من میاد و نه تو این مودها هستم. بنابر این اگر شما حس میکنی که نتایج تحقیقی رو داری که خلاف گفته ی منو اثبات میکنه، بله حق با شماست! پس الآن نه شما نیازی داری که صحبت های منو قبول کنی و نه من نیاز به اسمارت فون.
در ضمن معلوم نیست وقتی برای شما اثبات شده، برای چی مجدداً اینجا در موردش تاپیک زدی و سوال کردی!
خب شما همین بگو مگو هارو تو فروم هم دارید یعنی دلیل نداشتن امارت فون همینه؟ اگر چیز دیگه هست خب بگید منم آگاه بشم فردا گوشیمو بذارم کنار چون این فضای مجازی(مسموم) بنظر من ضررش از سودش برام بیشتره
نه عزیز، نداریم (لاقل من ندارم!). با گذشت زمان، بیشتر متوجه تفاوتهای این فروم با اون شبکه ها خواهی شد.
این تاپیکی رو هم که شما زدی در مورد اسمارت فون یا شبکه های مجازی نیست! پس در موردش لزومی نداره دیگه ادامه بدیم.