افسانه استاد حسن كسايي

نقل قول:

از نوجوانی که با سازهای سنتی ایران و موسیقی سنتی آشنا شدم بیاد می آورم که در نی حسن کسایی نامی است که همه نام ها بعد از او قرار میگیرند. واز همان دوران داستانی را بیاد می آورم که در یک اجرای خارجی که رقابتی هم در میان بوده است استاد مسلم نی ایران بدون آلات موسیقی برای اجرا حاضر میشود و در میان تعجب حضار از مجریان برنامه ، تقاضای یک تکه کاغذ ساده میکند و سپس آنرا لوله کرده و با یک سیگار تعدادی سوراخ در آن ایجاد میکند و در یک اجرای بهت آور همه را مقهور اجرای نی دست ساز خود میکند



اما این داستان همیشه در ذهنم بیشتر جایگاه یک افسانه را داشت. تا اینکه چند روز پیش یکی از دوستان در گنجینه بی بدیل یوتیویب ویدئوی بدیعی از یکی دیگر از اسابید موسیقی سنتی را نشانم داد. ناگهان فکری به ذهنم خطور کرد، فکر چستجوی برای یافتن شاهدی بر آن افسانه و تیجه آن شد که ویدئویی مشابه از هنرنمایی استاد را که به همت شخصی در یوتیوب بارگذاری شده بود را بیابم.



به خاطر "سانس ور" بی دلیل گنجینه بی بدیل ویدئو های یوتیوب آنرا مجدداً در گوگل ویدئو بارگذاری کردم تا ببینید. این ویدئو هر چند مربوط به همان مراسم نیست اما مشابه همانکار را در حضور تماشاگران ایرانی انجام میدهد.



ویدئوی با کیفیت تر را با ظرفیت حدود ۳ مگابایت دانلود کنید

 

من هیچکدوم رو نتونستم دانلود کنم ، فکر کنم لینک ها خراب شدن
اگه امکان داره دوباره بذار .

 

به نقل از: یادی از هنرمندان ایران ( روح الله خالقی )​

استادش مهدی نوائی شاگرد نایب اسدالله نی زن اصفهانی بود. نوائی تنها کسی بود که بعد از استادش نی را خوش می نواخت و به شعر و شاعری نیز علاقه داشت. نوائی در سال 1326 در اصفهان درگذشت و شاگردی به نام حسن کسایی از خود به یادگار گذاشت که امروز نوازنده نی و استادی است. ​

حسن کسائی سال 1307 در اصفهان متولد شد، از کودکی صدایی خوش داشت. خردسال که بود نی لبک می زد و پدرش که ذوق او را در موسیقی دریافت، وی را تحت تربیت مهدی نوائی گذاشت که رموز نی، این ساز ساده خوش صدای بی پیرایۀ شبانی ایران را به او بیاموزد. کسائی از این چوب خشک نغمه‌هایی بیرون می‌دهد که در دل شنونده تأثیری شگرف دارد. کسائی در نواختن نی سبکی خاص دارد که بسیار متنوع و جالب است. ساز او مجموعه‌ای از هنر و ذوق و لطف است. جای بسی خوشوقتی است در زمانه‌ای که تقلید همه‌گیر است، کسانی چون کسائی پیدا می‌شوند که نی ساز ملی ایران را می نوازند. ​

شهر اصفهان همواره مرکز مردم صاحبذوق و هنر بوده است. از این شهر نوازندگان و خوانندگان هنرمند بسیار برخاسته‌اند و در دورۀ ما کسائی یکی از آنان است. ​

در آوای نی سوزی نهفته است که هیچ نغمه‌ای را این شور و غوغا نیست صدای جان سوز نی اثری بس شگرف دارد. در نوای ساده و بی‌پیرایۀ این ساز ملی داستان‌هایی از یادگارهای پیشین از شور و عشق و مستی نهفته است. مولوی اولین بیت مثنوی خودرا از زبان نی آغاز می‌کند: ​

بشنو از نی چون حکایت می‌کند *** از جدایی‌ها شکایت می‌کند​

کسائی مّدت‌ها با مؤسسۀ رادیو همکاری داشت و اغلب برنامۀ گل‌ُهای اولیه مزین به صدای نی کسائی است. ​

منبع: استاد حسن کسایی​

​