فیتز(FITS) (مخفف Flexible Image Transport System یا سیستم قابل تنظیم انتقال تصویر) یک فرمت فایل‌های دیجیتالی است که برای ذخیره، انتقال و کنترل تصاویر علمی و یا تصاویر دیگر استفاده می‌شود. در بیشتر پژوهش‌های نجومی از این فرمت استفاده می‌شود. بر خلاف بقیهٔ فرمت‌های تصویری، فیتز به صورت اختصاصی برای داده‌های علمی تهیه شده و به همین خاطر دارای قسمت‌هایی برای توضیحات نورشناسی و اصلاح اطلاعات است.
فرمت فیتز ابتدا در سال ۱۹۸۱ به صورت استاندارد شده درآمد و از آن موقع تغییرات زیادی در آن به وجود آمده و پیشرفت زیادی کرده‌است. جدیدترین نسخهٔ آن (۳٫۰) در سال ۲۰۰۸ به بازار آمده‌است. فیتز با هدف ذخیرهٔ طولانی مدت طراحی شده بود. در پیشرفت‌ها و تغییراتی که در فرمت فیتز صورت می‌گیرد نباید از اطلاعات غلظ نسخه‌های قدیمی استفاده شود.
نکتهٔ دیگر دربارهٔ فرمت فیتز این است که اطلاعات زیاد آن به صورت فایلی قابل خواندن برای انسان (اسکی (استاندارد)) ذخیره می‌شود. هر فایل فیتز شامل ۱ یا بیشتر تیتر است که هرکدام دارای کارت تصویر ASCII است که حامل جفت‌های کلمه کلیدی/ارزش است که بین بلوک‌های داده مختلف پجش شده. جفت‌های کلمه کلیدی/value تامین کننده اطلاعاتی مانند اندازه، مبدا، مختصات، اطلاعات به فرمت بایناری(دوتایی)، تاریخچه اطلاعات و هر چیز دیگری که بخواهد تولید کنند، هستند.
از فرمت فیتز می‌توان برای ذخیره فایل‌های غیر تصویری مانند جدول‌ها، مکعب‌های اطلاعاتی و یا لیست‌های فوتونی و یا طیفی استفاده کرد. فایل‌های فیتز می‌توانند قسمت‌های مختلفی داشته باشند؛ برای مثال یک فایل فیتز می‌تواند همزمان اطلاعاتی دربارهٔ مادون قرمز و اشعهٔ ایکس داشته باشد.
