میدی (Mid یا Midi مخفف Musical Instrument Digital Interface به معنای «رابط دیجیتالی سازهای موسیقی»)، یکی از قالب‌های قدیمی ثبت صدا در رایانه است که با وجود گذشت زمان، کهنه نشده و کاربرد خود را حفظ کرده است. به طوری که این فرمت در بسیاری از ابزارهای الکترونیک از جمله تلفن همراه کاربرد دارد.
کاربرد اصلی قالب میدی در موسیقی است. در واقع یک پروندهٔ Mid حاوی نت‌های موسیقی، اطلاعات مربوط به هر ساز، پرده‌ها، وقفه‌ها و همهٔ اطلاعات تخصصی موسیقی بصورت کدشده است. به همین دلیل با داشتن یک برنامه مناسب، می‌توانیم همه این اطلاعات را از فایل استخراج کنیم و پرونده موردنظر را بر روی یک ساز الکترونیکی متصل به رایانه - مانند یک سینتی‌سایزر - به همان شکلی که سازندهٔ فایل مدنظرش بوده است، پخش کنیم.
در اکثر رایانه‌ها یک درگاه میدی به‌عنوان بخشی از درگاههای ورودی-خروجی کارت صدا موجود است که می‌توانیم ابزارهای موسیقی را به آن متصل کرده و موسیقی نواخته شده را به صورت پروندهٔ میدی ضبط کنیم. همچنین می‌توانیم نت‌ها را بنویسیم و ساز موسیقی آن را برای ما بنوازد.
فایل‌های میدی حجم بسیار کمی را اشغال می‌کنند و این برای آنها یک مزیت به شمار می‌آید. دلیل آن هم این است که این فایل ها حاوی اطلاعات نت ها به صورت کد اند، و یک آهنگ با تمام جزئیات در چند کیلوبایت کد خلاصه می شود. خوبی دیگر این نوع فایل ها دقت فوق العاده آنهاست. برای مثال یک نوازنده (انسان) ممکن است در نواختن یک آهنگ، زمان بندی آهنگ را به خوبی اجرا نکند؛ امّا در این فایل ها، چون آهنگ در رایانه نواخته می شود، هیچ خطایی در اجرای آهنگ وجود ندارد. همچنین مشکل اجرای یک آهنگ پیچیده و سخت که برای یک نوازنده انسان مشکل بزرگی محسوب می شود، برای فایل های میدی مطرح نیست. زیرا تمام آن توسط رایانه اجرا میشود.
