این ظاهراً معادل فارسی نداره، من همون Drone نوشتم. همین 10 سال پیش اگه این ویدئو رو میدیدیم، قطعاً میگفتیم این "ترفند سینماییه" (CGI). ولی الآن بدون هیچ ترفندی میشه این تصاویر رو بطور واقعی گرفت: Norway from Above - 4K Drone Video Drone این پرنده ی کوچک کنترلی، با ساخت و امکانات بسیار ساده، این امکان رو فراهم کرده که آماتورترین یوزرها هم بتونن چنین تصاویر زیبایی ثبت کنن. تصاویری که خلقِ اون تا پیش از این فقط بوسیله ی ترفندهای سینمایی امکان پذیر بود. Drone مثل یک هلیکوپتر کوچک (ببخشید،...
یک واحد رسانه ی خبری، معتبرترین راه ارتباط اطلاعاتی با مخاطب (ملت اون کشور) محسوب میشه، و این چیزی نیست که من همین الآن اینو قانون گذاری کرده باشم! ماهیت رسانه ی خبری، این صداقتِ 100% رو ایجاب میکنه. ولی اینطور که از سایتهای خبری خودمون پیداست، ظاهراً برعکسِ این موضوع داره اتفاق میافته! حتی در این مورد هم در کشور عزیز ما، آب سربالا میره! یک سانحه ی هوایی رخ داده، مثل سایر سوانح مشابه در جهان؛ حالا در سایتهای خبری، یک ماراتون در دروغ گویی راه افتاده! کافیه تصاویر خبریِ استفاده شده رو یک مروری...
پدری که تشنه ی دیدن مجدد بچه ی خودشه که هزارن مایل اونطرف دنیا چشم به راه برگشتن پدرشه، و کودکی که در یک مرد غریبه دنبال بوی پدر از دست رفته ی خودش میگرده. حالا اینجا "دشمن" کیه؟! اینها لحظاتی هستند که مسببین همیشه غایب "جنگ" رو از پشت پرده ی سیاست بیرون میارن تا برای یک لحظه هم که شده دشمن واقعیِ هردو (کودک و سرباز) رو بشناسیم.
کافیه فقط یک دیوایس اینترنتی همراه داشته باشه، همه ی مشکلاتش دیگه تموم میشه! این گدایان پست مدرن، یک چنل در یوتیوب دارن و یک حساب بانکی معتبر، با کارتهای بین المللی مثل ویزا یا مسترکارت! نگران این نیستند که در حال حاضر موجودی حسابشون چقدره. چیزی که مهمه، اینه که بصورت درآمد باد آورده، پول همواره در حسابشون در جریان هست. حالا کم یا زیاد مهم نیست، چون همیشه هست! شب رو در پیاده رو های لس آنجلس میخوابن (یا شهرهای دیگه ای که فصل سرمای کوتاهی دارن) و هفته ای یک یا دو شب (با همون پول) در هتل ارزون...
پسرک افغان و خنده ای از عمق درون، فقط برای دو پای چوبی. بی هیچ کینه ای از مسببین پاهای از دست رفته. خوشحال از چیزی که "الآن" داره، و بی اعتنا به کسانی که "دیروز" پاهای او را از او گرفته اند. اگر عاملان از دست رفتن پاهای این بچه، چنین قلب ژرفی از "گذشت" داشتند، این کودک الآن پاهای خودش رو داشت. اونها "نیازمند" خواهند مُرد.
مطمئناً حکایت نیمه ی پُر و خالی لیوان رو شنیدید. از جمله نصایح نخ نمایی که هرگز نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم. همیشه پیش خودم میگفتم که این ضرب المثل (یا هرچی که اسمشه) یه جاییش می لنگه؛ تا اینکه پاسخ رو در نگاه کیارستمی پیدا کردم. تنها کسی بود که نه به نیمه ی خالی لیوان کاری داشت و نه نیمه ی پُر. از دید این شخص، سرتاسر لیوان حقیقتی بود "یکپارچه" و پذیرفتنی، و هر حقیقتی بذّات زیبا. در دل زلزله ای که به "مصیبت" یاد میکنیم، زندگی میدید (زندگی و دیگر هیچ). همواره در پی خلوصی بود که در کودکی...
من تا 20 سالگی درست نمیتونستم دسته اسکناس بشمرم! این بچه فقط 2 سال داره! View: [URL="https://www.youtube.com/watch?v=M58OkwKiqXg"]YouTube[/URL] تقریباً 20 سالم بود که برادم اسکناس شمردن رو یادم داد. تازه نه به این روش راحت که این بچه انجام میده! از اسکناسها هم پیداست که این بچه کجاییه!!
بعضاً فکر میکنم اگه این بخشش و گذشت فطری که در کودکان هست، نبود، چه انتقامهایی که در دنیا راه نمیافتاد! تصویرهایی که در زیر میبینید مربوط به خشونت علیه کودکان در فرهنگ چین هست. چین بزرگ، امپراتوری بزرگ تاریخ و کشوری که الآن مقام دوم در کشورهای ثروتمند جهان رو داره. در این تصاویر، بنام تنبیه، شاهد تحقیرهای شخصیتی هم هستیم که چه بسا مخرب تر از خشونت فیزیکیه. وقتی ثروت اقتصادی زودتر از ثروت فرهنگی ظهور میکنه، دیده شدن چنین تصاویری تعجب برانگیز نیست. شاید بهتر بود که بچه ها هم مثل ما بزرگترها...
